Centar za politike emancipacije vas poziva da prisustvujete šestom po redu Radnom stolu u okviru programa Participativna demokratija koji ćemo realizovati tokom ove godine u saradnji sa Domom omladine Beograda.
Radni sto #6 biće održan u tribinskoj sali Doma omladine Beograda u sredu 7. septembra od 19 časova pod naslovom “Društvo na ulicama: Od mobilizacije do politizacije društvenih pokreta”.
Učesnici/e:
Nebojša Milikić, inicijator i koordinator programa u KC Rex
Ana Džokić, arhitektica, STEALTH.unlimited i Ko gradi grad
Dobrica Veselinović, član inicijative Ne da(vi)mo Beograd
Miloš Baković Jadžić, sociolog i politički aktivista
Razgovor će voditi Vida Knežević, članica Kontekst kolektiva i kourednica portala Mašina.
Trenutno postoji mnoštvo politički užarenih globalnih tačaka, zapaljenih društvenim pokretima i masovnim protestima. Otpori građana se mahom koncentrišu u gradskim sredinama – razloge u najvećoj meri možemo pronaći u transformaciji načina proizvodnje iz fordizma u “postfordizam” tj. iz industrijske proizvodnje u proizvodnju uslužnih delatnosti koja se uglavnom organizuje u gradskim sredinama – stoga se tu i otpor u najvećoj meri odigrava. Borbe koje nezadovoljstvo politikom svakodnevice i nedostatkom demokratskih procesa odlučivanja na mikro i makro nivou proizvodi, su po Dejvidu Harviju mnogo manje jasne u pogledu njihove klasne konfiguracije, nego u odnosu na borbe koje se dešavaju u odnosu rada i kapitala.
Prvi put nakon više od decenije “mirovanja” društva, u Beogradu su pokrenuti masovni urbani protesti protiv nasilnog ponašanja vlasti na prostoru Savamale, uzurpacije javnog zemljišta, projekta “Beograd na vodi” i spektra posledica koje politika revitalizacije grada ima na svakodnevicu njegovih stanovnika.
Na tribini ćemo razgovarati o sledećim pitanjima: Koja je razlika između društvenih i urbanih pokreta? Da li se pokret koji je proizišao iz problema urbane svakodnevice može pretvoriti u organizovani društveni otpor koji ide korak dalje i upire prstom u sistemske probleme društva? Kako otvoriti pokret za politički marginalizovane društvene grupe i za sve koji se osećaju obespravljeno i potčinjeno? Šta raditi kada intenzitet uličnih protesta i njegov mobilizacijski potencijal krene da opada? Kako proširiti polje borbe? Šta ostaje nakon pokreta? Da li se paralelno stvara i neka dugotrajnija baza (poput novih formi demokratskog odlučivanja i upravljanja)?
